معرفی شهر اصفهان
توسط: اصفهان
اصفهان شهر زنده زاینده رود، شهر مسجد ها و مناره ها یکی از مهم ترین، بزرگ ترین و پر جمعیت ترین شهرهای ایران است. این شهر ۵۵۱ کیلومتر مربع مساحت دارد و با حدود ۴ میلیون نفر جمعیت، رتبه سوم پر جمعیت ترین شهر ایران و چهاردهمین شهر پر جمعیت خاورمیانه را از آن خود کرده است. مردم خونگرم و مهربان اصفهان، به زبان شیرین اصفهانی سخن می گویند و اکثر شیعه اند، اما اقلیت های مذهبی دیگری همچون مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان در این شهر ساکن هستند.
اصفهان به عنوان یکی از شهرهای باستانی در دوران ها و حکومت های مختلفی مانند صفویان، سلجوقیان و آل بویه پایخت ایران بوده است و دوران اوج و شکوفایی بسیاری را گذرانیده و آثار و ابنیایی را از خود به جای گذشته که برخی از آن ها به عنوان میراث تاریخی در یونسکو ثبت گشته اند.
از نظر جغرافیایی اصفهان در ارتفاع ۱۵۷۰ متری از سطح آب های آزاد قرار گرفته و همین عامل، سبب پیدایش زاینده رود، بزرگ ترین رود فلات ایران که از کوه های زاگرس سرچشمه گرفته و از این شهر زیبا می گذرد، شده است. همچنین اقلیم اصفهان به گونه ای است که کویر، آبشار، غار و پارک ها همگی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. آب و هوای شهر اصفهان در فصل تابستان گرم و خشک و در زمستان، سرد و بارانی است.
گردشگری و اقتصاد در اصفهان:
اماکن تاریخی و گردشگری بسیاری نظیر میدان نقش جهان، سی و سه پل، برج کبوترخانه، کاخ بهشت، آتشگاه، منار جنبان، مسجد جامع، پل خواجو، کاخ چهل ستون و عمارت عالی قاپو در اصفهان وجود دارد که برخی از آن ها مانند میدان نقش جهان، نمونه برجسته و شناخته شده معماری دوران پادشاهی صفوی است و همین آثار و عوامل موجب جذب گردشگران داخلی و خارجی شده است.
اصفهان با لقب نصف جهان با پل های سرپوشیده، باغ های زیبا و بی نظیر، مناره و گنبد ها با معماری منحصر به فرد و استثنائی که جلوه خاصی به شهر بخشیده و آبشارها، غار ها و کویرهای اعجاب انگیز، نزد جهانیان معرفی شده است. اماکن تفریحی مانند باغ گل ها، آکواریوم، باغ پرندگان، پارک آبی آبسار، شهربازی رویاها و پارک جنگلی ناژوان در کنار اماکن گردشگری مورد بازدید قرار می گیرند.
اصفهان علاوه بر یکی از مراکز گردشگری و فرهنگی ایران، از نظر اقتصادی و صنایع بسیار فعال است. بطوریکه کارخانجات و شرکت هایی نظیر فولاد مبارکه اصفهان، پالایشگاه نفت اصفهان، اسنوا، شرکت نفت جی، نیروگاه برق منتظری، تأسیسات هسته ای نظنز، بزرگترین کارخانجات طلا و ذوب آهن اصفهان در این شهر فعال هستند و از مراکز اقتصادی بسیار مهم کشور محسوب می گردند.
اقامت، غذاهای معروف و صنایع دستی در شهر اصفهان:
اقامت در شهر اصفهان در هتل های لوکس، هتل آپارتمان، سوئیت، اقامتگاه بومگردی و اتاق ارزان امکان پذیر است. بنابراین اگر قصد سفر به شهر زیبای و اسرار آمیز اصفهان را دارید میتوانید به راحتی با اول شما به رزرو اقامتگاه بپردازید.
همچنین اگر قصد خرید زمین و ویلا و یا خرید و اجاره آپارتمان را دارید، مشاوران اول شما می توانند به عنوان مشاور و راهنما درکنار شما باشند.
غذاهای خاص و معروفی نظیر خورشت ماست، شله بریان با زیره، بریانی، کباب مشتی، اشکنه، حلیم بادمجان، آش شله قلمکار، دسر گوش فیل و ده ها غذای دیگر، خاطره ای خوشمزه و عالی از سفرتان به اصفهان برایتان ثبت خواهد کرد. همچنین گز، سوهان عسلی، نبات، فرنی، شیرینی کرکی، فیروزه کوبی، خاتم کاری، کاشی سازی و پارچه قلمکاری، بهترین انتخاب برای سوغاتی و هدیه دادن به عزیزانتان می باشند.
صنایع دستی معروف شهر زیبای اصفهان عبارتند از فیروزه کوبی، مینیاتور، سرامیک سازی، قالی بافی، نگار گری، نقره و ملیله کاری، طلا کاری، مسگری و پارچه های زرباف.
جاذبه های گردشگری اصفهان:
سی و سه‌پل اصفهان:
یکی از جاهای دیدنی اصفهان سی و سه پل می‌باشد که در طول زمان با نام‌های مختلفی مانند پل الله وردی خان، پل چهل چشمه، پل جلفا، پل شاه عباسی و پل سی و سه چشمه شناخته شده است. بهترین زمان برای دیدار از این پل زمانی است که زاینده رود پرآب باشد، زیرا با انعکاس تصویر پل در آب، زیبایی آن دوچندان می‌شود. سی و سه پل ۳۳ دهانه، ۱۴ متر عرض و ۲۹۵ متر طول دارد و پیاده روی آن متشکل از ۹۹ طاقچه می باشد. بعضی از کارشناسان معتقدند عدد ۳۳ به خاطر الهه آب یعنی آناهیتا انتخاب شده است.
تاریخچه ساخت این سازه به دوران شاه عباس صفوی اول برمی‌گردد. ساخت این پل با هزینه و نظارت الله وردی خان، سردار معروف صفوی و به دست استاد حسین بنا اصفهانی صورت گرفت. در آن دوران این پل ۴۰ دهانه داشت که به مرور زمان با انحراف آب و کاشت درختان، بعضی از این دهانه ها متروکه شدند. در ساخت این پل از مصالحی مانند ملات ساروج، آجر و گچ استفاده شده که به دوام فوندانسیون و پایه آن کمک زیادی کرده‌اند و به همین دلیل است که در طول سالیان دراز، آب نتوانسته آسیبی به آن وارد نماید. سی و سه پل جایگاهی برای برگزاری مراسم و جشنهای گوناگونی همچون مراسم خاج شویان که مربوط به ارامنه اصفهان در دوران صفوی بوده، جشن آبپاشان که مردم با ریختن آب و گلاب به روی هم این مراسم را برگزار می‌کردند و همچنین جشن نوروز که به مدت هفت روز در این مکان به جشن و پای کوبی می پرداختند، بوده است. این پل زیبا و منحصر به فرد در سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
عالی قاپو اصفهان:
یکی از جاذبه های تاریخی و گردشگری اصفهان، عالی قاپو است که در میدان نقش جهان واقع شده و در زمان شاه عباس صفوی ساخته شده است. در معماری عالی قاپو علاوه بر گچ بری های زیبا مخصوصا در طبقه آخر، مینیاتورهای بی نظیری توسط رضا عباسی به کار رفته که این کاخ ۶ طبقه را منحصر به فرد نموده است.
عالی قاپو به معنای «سر در بلند» با ارتفاعی به اندازه ۳۶ متر باعث شده بود در چند دهه اخیر، عنوان بلندترین بناهای اصفهان را از آن خود نماید. به طور کلی این کاخ از دو قسمت یعنی، جلویی مدخل عمارت و ساختمان اصلی کاخ تشکیل شده است. قسمت جلویی مدخل عمارت، که این بخش از قسمت ساختمان اصلی جلوتر قرار دارد. بالای مدخل ایوانی بر روی ۱۸ ستون واقع شده که از سه طرف باز است و در گذشته اطراف آن را با پرده می پوشاندند. همچنین در وسط ایوان، حوضی با کفی از جنس مس، با لبه های مرمرین و فواره های زیبا خودنمایی می کند. بعد از مدخل به راهی به شکل شمالی و جنوبی دارد می رسیم که در پشت این راه، عمارت اصلی عالی قاپو قرار دارد.
عمارت اصلی کاخ :عمارت عالی قاپو شش طبقه دارد که بالای در ورودی آن، کتیبه ای نوشته شده بود که با گذشت زمان از بین رفته و چیزی از آن باقی نمانده است. از دو راه پله ای که به شکل مارپیچ ساخته شده اند می توان به طبقه اول رسید و همینطور بعد از آن ۴ طبقه دیگر وجود دارد که هر کدام از آن ها شامل تالارها و اتاق های بزرگی می باشند که با نقاشی های زیبایی از آثار رضا عباسی هنرمند معروف مزین گشته اند.
مسجد شیخ لطف الله اصفهان:
شهر نصف جهان یعنی اصفهان دیدنی های بسیاری دارد که یکی از جاذبه های گردشگری و تاریخی آن، مسجد شیخ لطف الله مربوط به قرن یازدهم می باشد که به دستور شاه عباس اول طی مدت ۱۸ سال ساخته شد.
معماری این مسجد، توسط پسر استاد حسین بنا به نام محمدرضا اصفهانی انجام شده که در نوع خود در جهان، بی نظیر است. استفاده از کاشی های معرق، ترکیب رنگ های زیبا در کنار نقش و نگارها، همچنین به کار گیری نور طبیعی در ساخت این مسجد، هارمونی بی همتایی را بوجود آورده است. اما بی شک زیباترین قسمت مسجد شیخ لطف الله، گنبد آن است که با نقش های اسلیمی به صورت با شکوهی تزیین شده و همچنین در بیرون و داخل آن کاشی های معرق استفاده شده است که همگی شگفتی این گنبد را صد چندان نموده است. تغییر رنگ آن در زمان های مختلف روز، از شگفتی های دیگر معماری این گنبد می‌باشد، به طوری که صبح ها به رنگ خاکی، در ظهر به رنگ صورتی و در غروب خاکستری رنگ می شود. ارتفاع گنبد این مسجد از سطح زمین ۳۲ متر است.
مسجد شیخ لطف‌الله هیچ مناره ای ندارد و همین امر از نکاتی است که این مسجد را منحصر به فرد کرده است. در آن دوران مسجد شیخ لطف‌الله محل عبادت درباریان بوده و به همین علت بر بالای آن هیچ مناره ای ساخته نشد تا مردم عام به این مسجد نیایند. همچنین تفاوت این مسجد با مساجد دیگر، نداشتن شبستان در آن است و برای ورود به مسجد باید پله ها را طی کرد.
لازم به ذکر است، مسجد شیخ لطف الله در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
میدان نقش جهان اصفهان:
یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری و تاریخی اصفهان میدان نقش جهان می باشد. این میدان قبل از اینکه در عصر صفوی، اصفهان به عنوان پایتخت انتخاب شود، باغ زیبا و بزرگی به همراه میدان کوچکی به نام نقش جهان بود که اطرافش کاخ های حکومتی و ساختمان های دولتی مربوط به دوران تیموریان و آق قویونلوها قرار داشت. همچنین بعد ها در دوره سلجوقیان این مکان به محل مهمی برای برگزاری عید ها و جشن ها تبدیل گشت. پس از به روی کار آمدن شاه عباس صفوی و به قدرت رسیدن، وی دستور داد تا میدان را بزرگ تر نمایند و شاید به همین علت است که در برخی منابع، ساخت بنایی که امروزه شاهد آن هستیم را متعلق به دوران شاه عباس صفوی می دانند. شاه عباس اول در شاه‌نشین عالی قاپو به تماشای مسابقات اسب سواری و انواع مراسم های آتش‌بازی که در میان میدان برگزار می‌شد، می نشست. ساخت ابتدایی میدان نقش جهان در سال ۱۰۱۱ صورت گرفت و تا سال ۱۰۲۵ بناهای متعددی اطراف آن ساخته شد. در اواخر حکومت صفوی حدودا تمام جوی های کنار میدان رو به خشکی رفت و همین امر باعث از بین رفتن شکوه و رونق این میدان شد و می توان گفت متاسفانه این اتفاق با حمله اشرف افغان و با بی‌توجهی فرمانروایان حکومت قاجار شدت گرفت. بسیاری از عمارت‌های تاریخی اطراف میدان از جمله عمارت نقارخانه کاملا از بین رفت. پس از آن با روی کار آمدن حکومت پهلوی، میدان نقش جهان مرمت و بازسازی شد و دوباره رونق و شکوه خود را به دست آورد.
میدان نقش جهان در دوره های مختلف با نام های میدان شاه، میدان نو، میدان قصر، میدان بزرگ و میدان سلطنتی شناخته می شد. این میدان با ۵۶۰ متر طول و ۱۶۰ متر عرض به شکل مستطیل طراحی شده است و ۲۰۰ حجره دو طبقه در اطراف آن وجود دارد. سالانه گردشگران زیادی برای بازدید از جاذبه های دیدنی میدان نقش جهان راهی اصفهان می شوند. چهار بنای باشکوه تاریخی با نام های سردر قیصریه یا بازار قیصریه، مسجد شیخ لطف الله، کاخ عال قاپو و مسجد جامع در چهار ضلع میدان قرار دارند. علاوه بر آن در اطراف میدان چهار بازار وجود دارند که صنایع دستی اصفهان در آن به فروش می رسد. این بنا ها در زمان رونق خود، از مهمترین مراکز اقتصادی، مذهبی، اجتماعی و تجاری محسوب می‌شدند.
محیط میدان نقش جهان با حوض های فیروزه ای با فواره های بلند به همراه گل‌کاری های زیبا تزیین شده و فضای دلنشینی را به وجود آورده است و بعد از اینکه از جاذبه های تاریخی دیدن نمودید می توانید در این محیط فرح بخش به پیاده روی بپردازید و همینطور مدت زیادی را بدون خستگی به روی نیمکت هایی که برای استراحت گردشگران تعبیه شده، به تماشای این فضای رنگارنگ بنشینید. همچنین در بخش های مختلف میدان نقش جهان، امکان سوار شدن درشکه هم مهیا است که با سوار شدن بر روی آنان گویی در تاریخ سفر کرده اید.
میدان نقش جهان دارای شهرت بین الملی است و جزء اولین آثار ثبت شده در یونسکو می باشد. همچنین این میدان در سال ۱۳۱۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع اصفهان:
یکی از جاذبه های دیدنی و تاریخی اصفهان، مسجد جمعه یا مسجد جامع است که از قدیمی ترین و مهمترین بناهای مذهبی ایران به شمار می رود. این مسجد به ابعاد ۱۷۰ در ۱۴۰ متر واقع در میدان نقش جهان می باشد. هنر معماری این مسجد بسیار تحسین بر انگیز بوده و امروزه از بخش های گوناگونی نظیر گند تاج الملک، گنبد نظام الملک، محراب الجایتو، مدرسه مظفری، شبستان و حیاط چهار ایوانی تشکیل شده که هر کدام نمایانگر سیر و تحول هنر معماری اسلامی در دوره های خاص می باشند. طبق شواهد تاریخی، این مسجد بر روی ویرانه های مسجدی قدیمی که در قرن دوم هجری توسط اعراب ساکن روستای طهران در اصفهان بنا کرده بودند، ساخته شده است.
این مسجد در سال ۲۰۱۲ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
پل خواجو یا پل بابا رکن الدین اصفهان:
یکی از قشنگ ترین جاذبه های گردشگری و تاریخی اصفهان پل خواجو می باشد. این پل در شرق سی و سه پل و بر روی رودخانه زاینده رود واقع شده است. قدمت این پل به دوره شاه عباس دوم صفوی باز میگردد. پل خواجو به دلیل کاشی کاری، تزئینات و معماری منحصر به فردش، مشهور تر از بقیه پل های زاینده رود می باشد. طول این پل ۱۳۳ متر و عرض آن ۱۲ متر می باشد و دارای ۲۴ دهانه که از مکعب هایی که با دقت تراش خورده اند ساخته شده است و به دلیل وجود دریچه در زیر قوس ها و دروازه بند، نقش به سزایی در تنظیم جریان آب در رودخانه دارد. به گفته تاریخدانان، شاه عباس دوم با هدف متصل کردن دو محله دروازه حسن آباد و خواجو به راه شیراز و تخت فولاد، این پل را ساخت. در بین دو ضلع غربی و شرقی پل بنایی به اسم شاه نشین ساخته شده است که دارای چند اتاق پر از نقاشی می باشد که در آن دوران جایگاه امیران و بزرگانی بود که برای تماشای مسابقات قایقرانی و شنا بر روی دریاچه مصنوعی، دعوت می شدند.
پل خواجو در سال ۱۳۱۰ در فهرست‌آثار ملی ایران به ثبت رسید.
منار جنبان اصفهان:
یکی دیگر از جاذبه های دیدنی در شهر اصفهان، منارجنبان می‌باشد. این بنای تاریخی در دوران حکومت شخصی به نام محمد خدابنده اولجایتو ساخته شد و یکی از عارفان خداپرست به نام عمو عبدالله بن محمود صقلابی در آن به خاک سپرده شده است و روی سنگ قبر او عدد ۷۱۶ کنده شده است که نشان‌دهنده سال ساخت این آرامگاه می‌باشد. به همین علت منارجنبان با نام آرامگاه شیخ امیرعبدالله نیز شناخته می شود. عمارت و ایوان ۱۰ متری منارجنبان را با آجر و کاشی های رنگی در دوران ایلخانیان و با روش مغول ساخته اند، اما طبق مدارک موجود در ساختمان، مناره ها را در اواخر حکومت صفویان به ایوان متصل نموده اند.
مناره ها با ۱۷ متر ارتفاع و ۹ متر طول به وسیله کاشی های لاجوردی، ستاره چهار پر و کاشی های کثیرالاضلاع فیروزه‌ای رنگ، تزئین شده اند. همچنین دو اتاق در این بنا قرار دارد که به آنها چله خانه می‌گویند. چله خانه جایی است که عارف ها در آن ۴۰ روز می ماندند و با خدای خود خلوت می‌کردند.
یکی از نکات جالب منارجنبان لرزش آن است. آیا تا به حال به‌این موضوع دقت کردید که وقتی در خانه ای واقع در نزدیکی جاده قرار دارید، گاهی با عبور یک ماشین سنگین، شیشه های پنجره بدون این که چیزی به آنها برخورد کرده باشد، می‌لرزند؟ به این پدیده تشدید می گویند. بر اساس نظرات مهندسان فیزیک، علت لرزش مناره های منار جنبان همین علت می باشد. که با تکان دادن یکی از مناره ها، مناره دوم و بخش های دیگر بنا نیز می‌لرزد.
محوطه منارجنبان به صورت سنگ فرش می باشد و به وسیله گل ها و گیاهان تبدیل به فضایی سرسبز گشته است. همچنین فروشگاه هایی جهت خرید مایحتاج و سوغاتی، چایخانه، سرویس بهداشتی، وضوخانه و نمازخانه در محوطه این برج قرار دارد.
کاخ چهلستون:
یکی دیگر از جاذبه های تاریخی و دیدنی اصفهان کاخ چهلستون می باشد. ساخت این بنای زیبا به دوران شاه عباس اول باز میگردد. احداث باغ های ایرانی و خیابان چهارباغ از جمله اعمالی بود که شاه عباس کبیر در زمان انتخاب شدن اصفهان به عنوان پایتخت انجام داد. در زمان شاه عباس در وسط باغ، عمارت کوشکی جهت پذیرایی میهمانان داخلی و خارجی ساخته شد. در واقع این عمارت اولین شالوده کاخ بوده است که در اواسط قرن هفدهم و در زمان به روی کار آمدن شاه عباس دوم، این کوشک را گسترش دادند و تالارهای بسیاری مانند تالار آینه، تالار ۱۸ ستونی و اتاق های بزرگ و مجلل در طبقه اول به بنای اصلی اضافه کردند و در سال ۱۰۵۷ ساخت آن پایان یافت. عمارت جدید با تزئینات ایرانی نظیر مینیاتور، مقرنس، آینه کاری و کاشی‌کاری تزیین شد و همینطور استخر زیبایی در رو به روی ساختمان بنا گشت که جلوه خاصی را به این عمارت بخشید. کاخ چهلستون لقب با برکت ترین بنای جهان را به خود اختصاص داد و تبدیل به مکانی برای برگزاری جشن ها و مراسم های گوناگون و پذیرایی از مهمانان شاه شد. باغ چهلستون در زمان خود از اهمیت بسیاری برخوردار بود، زیرا این باغ حلقه اتصال به باغ نقش جهان بوده است. به گفته برخی از تاریخدانان، در اثر آتش سوزی شدیدی این عمارت ویران شد.
کاخ چهلستون به طور کلی حدود ۶۷ هزار متر مربع مساحت دارد. معماری آن ترکیبی از معماری ایرانی، چینی و فرانسوی است. ایوان کاخ در اصل بیست ستون دارد و به دلیل انعکاس آن ها در آب استخر رو به روی عمارت به نظر چهل ستون می‌آید و به همین علت این کاخ به چهلستون معروف است. نظریه دیگر در مورد نام این کاخ این است که به دلیل وجود ستون های بسیار به آن چهل گفته می شود زیرا در ادبیات ایران چهل به عنوان نشانه ای از تعدد می باشد. وسعت ایوان کاخ به طول ۳۸ متر و عرض ۱۷ متر می‌باشد و دارای ۱۸ ستون از جنس چوب درخت کاج و چنار و به ارتفاع ۱۴ متر است که بالای هر کدام به شکل ماهرانه‌ای تزئین شده است. همچنین چهار فواره به شکل شیر سنگی حکاکی شده زیبا وجود دارند که آب را به داخل حوض مرمری بین چهار ستون بیرون می‌ریزند. سقف دیدنی ایوان، مزین به آینه کاری و نقاشی می باشد و از جنس چوب ساخته شده است. تالار اصلی که به تالار تخت معروف است از مهم ترین بخش کاخ چهلستون می باشد که با نقاشی‌های شگفت انگیز و دیدنی دوره صفویه، سقفی با شکوه و پنجره های خاتم‌کاری تزئین شده است. سقف این اتاق شاید بهترین نمونه موجود در ایران باشد و در نوع‌خود بی نظیر و استثنائی است. نقاشی های این بنای تاریخی نمونه کاملی از نقاشی مکتب اصفهان در قرن هفدهم و هجدهم است. به طور کلی در کاخ چهلستون علاوه بر نقاشی های تزئینی با طرح حیوانات و گیاهان به روی دیوار، حدود هفتاد نقاشی دیواری با رنگ روغن به تکنیک های تمپرا به چشم می خورد و به زمان شاه عباس دوم باز میگردد.
کاخ چهلستون در سال ۱۳۱۰ به ثبت ملی و در سال ۲۰۱۱ در یونسکو به ثبت جهانی رسید.
کاخ هشت بهشت:
اصفهان معروف به نصف جهان جاهای دیدنی و تاریخی بسیاری دارد که می شود روز ها و ساعت ها در مورد آن ها صحبت کرد. یکی از این جاذبه های دینی، کاخ هشت بهشت می باشد که با زیبایی فریبنده خود دل بازدید کنندگان را می برد. ساخت آن در وسط یک باغ زیبا و بزرگ در سال ۱۰۸۰ هجری قمری در زمان شاه سلیمان صفوی طی مدت ۳ سال صورت گرفت و در آن دوران لقب زیباترین کاخ دنیا را از آن خود کرد. این کاخ با نام‌های هشت بهشت ، عمارت هشت بهشت و هشت در بهشت شناخته می‌شد. کاخ هشت بهشت یکی از کوشک ها و عمارت های منطقه چهارباغ اصفهان به شمار می‌آمد که از بین این بناها، تنها همین کاخ باقی مانده است. عمارت هشت بهشت با تزئینات و معماری تو درتوی منحصر به فردی که دارد شناخته می‌شود.
در واقع اگر بخواهیم دلیل ساخت این بنا را بررسی نماییم باید گفت که شاه سلیمان با هدف ایجاد قصری تابستانی برای هشت سوگلی حرمسرای خود این عمارت را بنا کرد و در این کاخ هشت ضلعی دو طبقه،۴ سوگلی را در طبقه همکف و ۴ نفر دیگر را در طبقه اول اسکان داده بود. اما در زمان حکومت ناصرالدین شاه قاجار، کاخ هشت بهشت با شرط ایجاد نشدن تغییر در معماری و تزئینات آن به دخترش یعنی بانو عظمی افتخارالدوله واگذار شد. بعد از درگذشت آن مرحومه، کاخ به ورثه او رسید که آن ها تغییرات بسیاری در باغ و خود عمارت ایجاد نمودند. قبل از آن، عمارت هشت بهشت با قاب ها، نرده های چوب زرنگار، ظروف شیشه ای رنگارنگ و جام‌های بلور تزئین شده بود و گل های سرخ و سفید و یاس، درختان تناور چنار، جوی های متعدد و آب‌نماها در جای جای باغ به کار رفته و تصویری همانند بهشت را ایجاد کرده بود. در سال ۱۳۴۳ کاخ هشت بهشت و باغ آن تحت نظارت وزارت فرهنگ درآمد و باغ آن تبدیل به پارک شد. پس از مدتی اداره باستان شناسی جهت تعمیر کاخ و بازسازی و بیرون آوردن تزئینات دوره صفوی که زیر دیوار دوره قاجار پنهان شده بود، اقدام نمودند و بعد از اتمام کار مرمت، درهای کاخ به عنوان یک جاذبه تاریخی به روی گردشگران باز شد. همچنین لازم است گفته شود،کاخ هشت بهش در سال ۱۳۱۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
آتشگاه اصفهان:
یکی از جاهای دیدنی اصفهان، آتشگاه اصفهان واقع در ۸ کیلومتری این شهر و بر بلندای ۱۰۰ متری کوه آتشگاه بوده و متعلق به دوره ساسانی می باشد. زمانی که به این آثار باستانی رسیدید شاهد چشم‌اندا‌زی زیبا و ۳۶۰ درجه از کشتزارها وباغ‌های اطراف خواهید بود. نام اصلی این آتشکده دژ مهربین بوده که اکنون مردم به آن قلعه ماربین می‌گویند.
بررسی این بنا از سال ۱۹۳۸ میلادی توسط شخصی به نام آندره گدار آغاز شد و در سال ۱۹۶۰ فردی به نام ماکسیم سیرو، اولین نقشه معماری دقیق آن را تهیه کرد. رشید شهمردان یکی از موبدان زرتشتی و بعد از آن دکتر باستان شناسی علیرضا جعفری زند به همراه میترا آزاد، نخستین ایرانیانی بودند که به بررسی این بنا پرداختند و نتایج تحقیقات خود را در کتاب‌هایی به همین عنوان ارائه داده‌اند. امروزه شاهد سوراخ هایی در بافت بنا هستیم که توسط غارتگران به امید پیدا کردن گنج کنده شده و همچنین به روی بعضی از خشت ها شمالی عدد ۱۳۵۳ حکاکی شده که بیانگر این می باشد که بنای آتشکده در دوره پهلوی مرمت شده است.
این آتشکده از جنس خشت خامی است که از ملات آهک و خاک رس و ساقه های نی برای استحکام بیشتر، ساخته شده است. گوشه ای از این سازه عظیم، ۱۰۷ متر طول دارد و مانند قلعه نفوذناپذیر است. این مجموعه بطور کلی دارای پنج طبقه بوده که اکنون فقط دو طبقه از آن باقی مانده است. در حال حاضر، از میان کوه تا اتاقک بالای‌کوه، ستون های محکم و مرتفع و اتاق های بسیاری که به روی این ستون ها بنا شده نیز قابل مشاهده است. در راه رسیدن به بالای کوه آثاری از پله هایی وجود دارد که در دل کوه ساخته شده بودند که حالا فقط مقدار کمی از آن ها باقی مانده اند. همچنین مقداری پایه بر دیواره های این سازه بر جای مانده و نشان دهنده آن است که این آتشکده گنبد و دیواری بلند را دارا بوده است. در بلندترین نقطه کوه و بالای این سازه، اتاقکی از جنس خشت به شکل گرد با هشت گوشه به چشم میخورد که دور تا دورش با پنجره های هشت گانه با نیم متر قطر پوشیده است. برخی معتقدند که وجود پنجره های رو به بیرون این بنا، به این دلیل است که موبدان زرتشتی آتش جاودان را در آن نگه می داشتند.
باغ گلهای اصفهان:
یکی از جاذبه های دیدنی اصفهان باغ گلها می باشد. این باغ توسط شهرداری اصفهان به منظور ایجاد فضایی سرسبز و دلنشین، در نزدیکی زاینده رود احداث شد. باغ گلها ۶۷/۰۰۰ متر مربع مساحت دارد و ۳۹۵ نوع گل و گیاه متناسب با آب و هوای این شهر در آن کاشته شده است. یکی از ویژگی های خاص این باغ علاوه بر وجه تفریحی، جنبه آموزشی، فرهنگی و تحقیقاتی آن است. با توجه به آب و هوای خشک اصفهان، آبیاری گیاهان این باغ از طریق فواره هایی کوتاه انجام می شود و سرانجام به برکه می‌ریزد. باغ گلهای اصفهان از بخش های مختلفی مانند باغ صخره ای، آب نما، برکه، باغ گیاهان دارویی و خوراکی، باغ سوزنی برگان، باغ گیاهان پیازی، باغ رز، مجموعه گونه های زنبق، مجموعه پرچین، مجموعه گونه های داوودی و راهروی اصلی تشکیل می شود. همچنین امکاناتی نظیر پارکینگ، آلاچیق، محوطه بازی کودکان، سرویس بهداشتی، شربتخانه و غرفه فروش گیاهان را داراست.
بازدید از این باغ در هر فصلی جذابیت خود را دارد اما به دلیل شکوفایی بیشتر گل ها در فصل بهار، پیشنهاد میکنیم در این فصل مخصوصا ماه اردیبهشت از این باغ بازدید نمایید.
